Requiem Katyńskie - kompozytor Paweł Muzyka

Muzyka często odpowiada na grozę historii dziejów narodu – jako język uniwersalny przemawia do każdego. W ten właśnie zaangażowany nurt kultury muzycznej wpisuje się nowe „Oratorium Katyńskie” – Pawła Muzyki, bazując na strukturze klasycznego requiem.

Utwór stanowi spektakl muzyczno – multimedialny, łaczący słowo z dźwiekiem i obrazem.

Twórcy starali się zapewnić słuchaczom moc intensywnych doznań i jednocześnie udokumentować w dźwięku i obrazie świadectwo potwornej ludobójczej zbrodni na Polakach.

Zbrodnia Katyńska jest wydarzeniem, które w sposób trwały wpłynęło na XX-wieczną historię Polski. Mimo 44 lat komunizmu i nieustannych prób usunięcia hekatomby polskiej elity z pamięci naszych rodaków, zamordowani wciąż wołają o pamięć i sprawiedliwość. Józef Mackiewicz pisał: „Nie są to trupy anonimowe. Tu leży armia. Można by zaryzykować określenie kwiat armii, oficerowie bojowi, niektórzy z trzech uprzednio przewalczonych wojen. To jednak, co najbardziej nęka wyobraźnię, to indywidualność morderstwa, zwielokrotniona w tej potwornej masie. Bo to nie jest masowe zagazowanie, ani ścięcie seriami karabinów maszynowych, gdzie w ciągu minuty czy sekund przestają żyć setki. Tu przeciwnie, każdy umierał długie minuty, każdy zastrzelony był indywidualnie, każdy czekał swojej kolejki, każdy wleczony był nad brzeg grobu; tysiąc za tysiącem”.

Jeden z czołowych filozofów XX wieku Theodor Ludwig Wiesengrund Adorno powiedział, że prawdziwie wielka muzyka jest odpowiedzią na grozę historii. Mamy nadzieję, że Requiem Katyńskie stało się znakiem i swego rodzaju dokumentem postaw zaangażowanych, oddanych sprawie pielęgnowania i kreowania polskiej kultury narodowej.

 „Pomysł napisania Requiem Katyńskiego przyszedł mi po raz pierwszy do głowy podczas zwiedzania cmentarza Orląt Lwowskich. Ogromne wrażenie zrobiła na mnie ilość Polaków tam pochowanych. Niektórzy umarli w sposób naturalny inni zginęli tragicznie. Wszystkich ich połączyło jedno: nie leżeli w polskiej ziemi. Zrozumiałem, że pamięć o nich musi być ciągle podsycana, może nawet bardziej niż pamięć o ludziach, których groby możemy odwiedzać w każdej chwili.

Od kiedy w Polsce można już głośno rozmawiać o zbrodni katyńskiej, myśli o uczczeniu jej Ofiar właśnie poprzez dużą formę muzyczną, stała się dla mnie imperatywem. Realne kształty zaczęła jednak przybierać dopiero po spotkaniu z Przemysławem Firkiem, prezesem Fundacji Instytut Promocji Kultury Polskiej.

Nasze rozmowy, a przede wszystkim liczne zachęty z jego strony spowodowały, że Requiem zostało rozpoczęte i doprowadzone do końca. To hołd złożony Pomordowanym i ich Najbliższym, Którzy przez wiele lat nie mogli nawet o tym ludobójstwie głośno mówić ” 

Paweł Muzyka - kompozytor